Oldukça özgün bir konusu ne olan hoş bir kitap. İnsanlar distopya demiş ama benim bu sözcüğü bu kitap için söylemeye dilim varmıyor. Hikaye tümüyle bir metafor üzerine yazılmış gibi. Çöplük yani 'içerisi' bir ev; Babagoo hayatta acılar çekmiş, bu acıları yeniden yaşamaktan korkan sorunlu bir veli; Landfill ise bu velinin korkuları yüzünden dış dünyadan soyut bir yaşam süren masum çocuk. Hikayenin tümüne bakınca aslında haksız bir taraf yok, sadece hata yapan kişiler var. Sonu hariç genel olarak beğendiğim bir kitap oldu.