Çok yoruldum. Her şeyden. Kalbimin ağrısından, beynimi kemiren düşüncelerden, uyuyamadığım için şişen gözlerimden, saç diplerimden ayak tırnağıma kadar yorgunluğumu hissediyorum. Artık dayanmak istemiyorum, en kötüsü de ne biliyor musun? Bu yorgun kalbimin nedenini bilmiyorum. Kalbim neden bu kadar acıyor? İnanın ki nedenini bilmiyorum. Sanki biri sarılsa "geçecek" dese yemin ederim ki inanacağım...
Sarıldığında tüm yaralarım geçecek sanki. Ama olmuyor kimse hiçbir şey sormuyor. Ben geçmişe aitken kimse benimle hayata aynı pencereden bakmıyor. Belki de kimsenin umurunda değilim. Kim bilir belki bir gün beni de düşünen olur...
Bu not kendime:
Güzel kalplim, hayal dünyası uçsuz bucaksız garibim. İnsanlara hak ettiğinden fazla değer vermekten vazgeç, hiç kimse vazgeçilmez değildir. Anla artık! Lütfen anla artık. Geleceğin yanlış insanlardan daha değerli.
Herkese söylediğin şu cümleleri kendine de söyle:
"Mutlu olduğun için değil, mutlu olmayı hak ettiğin için yüzünden tebessümünü eksik etme."
Hep insanlar ne der diye hayatını devam ettirme, kendi kararların kendi hayallerinin peşinden koşmayı asla bırakma... Kimin ne düşündüğü önemli değil, Rabb'inin senden razı olacağı ve hoşnut kalacağı bir kul ol.
Uçsuz bucaksız hayal dünyamda koşup, gülüp pembe bulutlar üstünde koşan sen. Anlaştık mı? Sana söylediğim tavsiyelere uyacak mısın?
+ İnşaAllah, nasip. 🤲
youtu.be/bQuTbztehhA
·
395 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.