Bir ah verilebilseydi keşke her bir umutsuz şiirinizde Edip Bey. Bir iyi ki biriktirseydi ceplerimizde dolaşan her bir şüpheye. Ama yok, ne bir binefş rengi umutların iyi ki nefesini verdirir ne de uçuruma değen sert rüzgarın hadi’sini toplar sinede.
Mutluluk, alışılmış bir kötümserlik midir sahiden Edip Bey? Öyle demiştiniz şiirinizin en tenha
