Labirent Serisi bilim kurgu alanında en sevdiğim serilerden biridir. Ve bu seri içerisinde Newt de en sevdiğim karakterdir. Ben önce filmleri izlemiş sonra kitapları okumuştum. Filmde Newt'i ilk gördüğümde tamam demiştim, esas oğlan bu değil ama fena işler başaracak belli. Öyle de oldu. Mini minicik bence çok büyük işler başardı. Onun Işıl virüsüne bağışık olup olmamasını hiç düşünmedim çünkü tüm Kayran'lılar bağışık sanıyordum herkes gibi. Virüs kaptığını anladığımda gerçek manada yıkıldım. Onun delirmesini görmek istemiyordum ki kendisine yakışır şekilde "tertemiz" delirdi zaten. Bu kitap Newt'ın kayıp olduğu kısımları anlatıyor. Tommy'nin Minho'nun ve Brenda'nın onun için geri gelmesi çok iyiydi. :( Yani tamam yine gitmedi onlarla ama olsun insan ölmeye bu kadar yakınken böyle şeyler çok önemli. Öleceğini bilerek yaşamak zordur ama bunu da iyiliğe dönüştürmek çok daha zor olsa gerek, yavaş yavaş delirmek üzereyseniz. Newt dünyaya son bir iyilik bırakarak ayrılmayı seçti diyelim... Keisha'nın dediği gibi, "Seni doğru düzgün tanımıyorum ama gözlerinde iyiliği görebiliyorum." Ben de seni ilk gördüğümde böyle düşünmüştüm pıtırcık. Esprilerini de hep sevmişimdir: "Evet iki kalbim olsaydı ikisi de paramparça olurdu. Yani sanırım 3 kalbim var biri hala attığına göre..."

Labirent: Deli SarayıJames Dashner · Pegasus Yayınları · 2021216 okunma

·

199 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seren