YouTube kitap kanalımda Dostoyevski'nin hayatı, bütün kitapları ve kronolojik okuma sırası hakkında bilgi edinebilirsiniz: ytbe.one/0i9F0L1dcsM
Dostoyevski'nin bu kitabını okumak bu hayatta bir insanın yaşayabileceği en büyük deneyimlerden biridir. Hâlâ okumadıysanız çok şey kaçırıyorsunuz!
Bu incelemenin yorumlar kısmında bu
Bu kitabı sıradan bir kitap gibi okumaya başladım. Tıpkı sizin de yukarıda söylediğiniz gibi Dostoyevski mi beni okudu ben mi onu karıştık. Satır başı yapa yapa okudum. Bitti ben derin bir oh çektim. Çok şükür beyin ameliyatım bitti dedim :)
ikinizin karışması bence de çok iyi olmuş yazarın da amaçlarından biri bu olsa gerek
işte o harika bilgi:
oedipus kompleksinin daha adı bile koyulmadan dostoyevski bunu kitaplarında işlemiştir
bu inceleme benim için özel bir yere sahip. kitaplarını okumayı bitirdiğim ilk yazar olan dostoyevski'yi yıllar sonra tekrar okudum. incelemeye yorum yazan arkadaşlara da harika bilgiler hediye ediyorum! 🤓
Senelerdir insanlıktan çıktığımı hissettiğim her anımda elimin gittiği ve beni kendime geri getiren kitaptır kendileri, kendimden bir parça bulabildiğim nadide eserlerden…
‘Her şeyi fazlasıyla anlamak bir hastalıktır.’
her şey sadece 6 kelimeye anca bu kadar güzel sığdırılabilirdi, bunu da anca dostoyevski yapabilirdi
işte o harika bilgi:
dostoyevski ve tolstoy birbirlerinin kitaplarını okurlar ama hiç tanışmazlar
bence dostoyevski'yi tolstoy'dan önce okumak daha mantıklı çünkü I. aleksandr döneminden sonra gelen I. nikolay döneminin baskıcılığını ve II. aleksandr dönemine geçişi önce dostoyevski'de görebiliyoruz
Kronolojik sırayla okuyorum Dostoyevski’yi. Suç ve Ceza’yı henüz bitirdim. Fakat buraya gelene kadarki karakterler arasında en içselleştirdiğim karakter
Ezilenler’in Nelli’si oldu. Adını her hatırladığımda beni sarsan zavallı, masum, bahtsız küçük tatlı kız. Onun hikayesini okumanın verdiği duyguları asla unutmayacağım.
dostoyevski külliyatında her kitap gerçekten de ayrı bir yere sahip. ben de ecinniler kitabındaki kirilov ve karamazov kardeşler'deki ivan'ı unutamıyorum
işte o harika bilgi:
bir rivayete göre dostoyevski ölüler evinden anılar kitabını dönemin çarı olan aleksandr'a yollamış ve o da bu kitapta yazılanlardan etkilenip sonraki yıllarda toprak köleliğini kaldırmış
güzel bir paralellik, okuma motivasyonunu da artırıyor hem
işte o harika bilgi:
dostoyevski’nin beyaz geceler kitabı aslında st. petersburg’da yılın bir döneminde yaşanan ve gerçekten de gecelerin tam kararmamasıyla oluşan bir doğa olayı