GARİPLER SOFRASI
Karayağız delikanlılar,
yer sofrasında açtıkları,
çatlamış elleri semaya uzanmış.
Şükürler dökülüyordu dudaklarında.
Kalpten inanarak, sevgiyle ve umudu katıp yüreklerine.
Maden işçisi babasını göçük altında kaybettiğinde Ahmet;
Allah'ın takdiri dediler,
takdiri Allah'tan görüp,
Kendilerine pay biçmeden
arsızca ve umarsızca.
Bir yanda dul kalan anacığı ve sevdiceği
diğer yanda hayatın soğuk gerçeği.
Bıraktı okulunu ve de hayallerini.
Başladı çalışmaya işçi Ahmet.
Kader rolünü biçmişti,
çaresiz elden ne gelir.
Ejdarha olsan kâr etmez,
kadere isyan edilmez.
Bu sofra garipler sofrası
kimseye minnet etmez.
TUNCAY ELYAY
··
74 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.