Henri Lefebvre (1984) gibi bazı tüketim kültürü kuramcıları, reklamın insanlar üzerinde terör uygulayan ve insanları belli şekillerde davranmaya zorlamak için terörü az ya da çok kullanan gayet etkili bir güç olduğunu iddia eder. Yani reklam, sadece ürünlerin pazarlanması için bir araç olmaktan daha fazlasıdır; bir toplumsal kontrol aracıdır. Wolfgang Haug (1987) reklamcıların tüketim kültürünü işler halde tutmak için nesnelerde kullandıkları tasarım ve tanıtım yoluyla insan cinselliğini sömürdüğünü öne sürer. Reklamcıların metal arı estetize ettiğini, böylece bu nesnelerin reklam failleri aracılığıyla aldığımız iletileri ek olarak kendilerinin istek yarattığını savunur. Hans Magnus Enzenberger (1974), reklamın gerçek amacının (kısa vadeli amaç) malları satmak değil, tüketim kültürünü mümkün kılan siyasal düzenin satmak (uzun vadeli amaç) olduğunu iddia eder.
73-74Kitabı okudu
·
38 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.