Featured Comment
Kitabı geçen sene bir arkadaşımın önerisi ile okumuştum. Gerçekten okurken çok beğenmiştim. Özellikle filmide çok güzeldi. İncelemenize bayıldım, öyle bir noktadan yakalamışsınız ki gerçekten çok farklı bir bakış açısı. Bunu yanı sıra mutluluk üzerine kurduğunuz teori gerçekten tüm yönleri ile haklılık taşıyan bir nitelik olmuş. Tekrardan emeğinize sağlık bambaşka bir inceleme olmuş😊
Oldukça farklı bir inceleme olmuş özellikle iktisadi kuram üzerinden belli birtakım şeyleri kendince yorumlaman ayrı bir renk katmış. Kalemine sağlık. ^^
Çok beğenerek okuduğum harika bir eser Martin Eden.
İncelemeniz için teşekkürler.
Martin kabuğunu kırıp bambaşka bir dünya ile tesadüfen karşılaştığında yaşadığı şaşkınlık ve hayranlık onun hayatının dönüm noktası olmuştu.
O, ulaşılmaz olanlara ulaşmayı hedef koydu kendine.
Daha başarılı olabilmek, o elit zannettiği kibirli insanların içinde kabul görmek, en güzel olanla (Ruth'la)aynı dünyaya bakabilmek, onunla bir hayat kurabilmek için insanüstü bir çabaya girişti.
Sonrası ise hayal kırıklığı oldu.
Ulaşılamaz olanlar, ulaşılmadıkça değerliydi. Fakat onlara yaklaştıkça gece gündüz harcadığı çabanın, açlık ve sefaletin mükafatının hiç de o kadar değerli ve üstün olmadığını anlamaya başladı ve bu onu yıktı.
Artık geçmişe ait değildi. Hayallerini süsleyen o ulaşılamaz dünyaya da ait olamadı. Tek istediği duyguları, değerleri ve fikirleriyle değer görmekti. Ama o farketti ki ünvanı, parası ve şöhreti tüm bunlardan önce geliyor. Onun insanlığı, benliği kimsenin umurunda değil.
Yalnızlık Martin'in sonu oldu.
Ben doyuma ulaştı, hedefine kavuştu bu yüzden intihar etti yorumuna katılmıyorum. Martin her şeyden daha ünlü olmadan vazgeçmişti. İntihara giden yol sonraki yaşanan olsa da o yazmayı bıraktığı gün bitirmişti her şeyi. Şiiri okuduğu an bitirmişti. Bir umut her gün hayattan bir kıvılcım bekledi ama hiçbir şey o ateşi yakamadı. Hayata yönelen fazla sevgiden, ümit ve korkudan kurtulduğunu fark ettiğinde de aslında yaşarken öldüğünü fark etti. Bu da benim yorumum.
Martin Eden istediği sonuca ulaşamadı. Bu yüzden doyum söz konusu değil. Bence tam oaşrak bir doyumsuzluk var ortada. O sevdikleriyle birlikte bir hayatın hayalini kuruyordu. Yazı bir araçtı. Sevdiklerini kaybettikten sonra yazının onun için bir anlamı kalmadı. Kazandığı başarılar bu yüzden onu heyecanlandırmadı. Sevincini paylaşacak ne bir sevgilisi ne de onun yazdıklarını anlayacak biri vardı çevresinde. Bu onu mutsuz etti. Dünyanın her şeyini sahip olablrsniz ancak anlaşılmıyor ve mutluluğunu paylaşacak birilerini bulamıyorsanız elde ettikleriniz anlamsız kalır. Bence bu kitap açıkça bunu gösteriyor.
İncelemeniz bana boşluğu izlettirdi. Çok güzel bir yaklaşım ve inceleme olmuş 👏🏻
Bu yorum görüntülenemiyor
Gelecekteki mutluluğunun ebediyeten kalacağını zannetti cümlesine de katılmadım. Çünkü mutlu olamadı, tekrar yazmış olacağım ama yazı bir araçtı amaç değil. Ulaştıklarının bir önemi kalmadı çünkü amacı(Ruth onu bıraktı) kalmadı. Geri dönene kadar da Ruth'un aslında onu o olduğu için sevmediğini fark ettiğinden dönmesinin bir anlamı da olmadı. Amacı olmadığı için, inandıkları yanlış çıktığı için Martin öldü. Zamanında bunu fark etse hiç yazmazdım belki. Arkadaşı Brissenden ona bunu anlattı. Uyardı ama Martin dediklerinin hiçbir kelimesini anlamadı Çünkü aşktan gözü kör olmuştu.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.