Dünyada yer edinen şeyin yüzsüzlüğe varan kurnazlık olduğunu içten içe bilse de kendine böyle olmayı yakıştıramayan bir adamın, hem olmak istediği yere ulaşmak hem de bu yolda kişiliğinden vazgeçmediğine inanmak için kişiliğinin bölünmesini anlatıyor. Kendine tıpatıp benzeyen bir yüzsüz kurnaz yaratıp tüm kötü davranışlarını ona yüklüyor. Bu esnada karakterin gelgitleri, sanrıları, zihin karışıklığının onda yarattığı yıkımı Dostoyevski ustalığı ile okuyoruz. Psikolojiye ilgisi olanları ekstra çekeceğine inandığım tek nefeslik bir kitap.
