"Budizm'in ilk dönemlerinde yaratıcı Tanrı fikri yoktur. Ayrıca varlığın kendiliğinden veya yokluktan tesadüfi bir biçimde varoluşu da kabul edilmez. Bir şeyin varlık dünyasına çıkışı bazı ön şartlara ve diğer faktörlere bağlıdır ve Budizm'de, 12 Halkalı Nedensellik Yasası veya Bağımlı Varoluş Yasası şeklinde tanımlanır. Nedensellik çemberinin on iki çubuğu yani Nidanalar, genellikle şöyle bir dizi içinde sunulur:
1. Yanılgı / cehalet (avidya) yanlış düşüncelere yol açar,
2. Yanlış düşünceler birtakım güdülenmelere, eğilimlerin, karakter özelliklerinin biçimlenmelerine (samsara) ortam hazırlar,
3. Buradan da bilinç oluşur (vijnana),
4. Bilincin ben'le ben olmayanı ayırt etmesinden özne-nesne ikiliği, ad ve beden (nama-rupa) ortaya çıkar,
5. Bundan altı duyu alanı gelişir (şadayatana),
6. Duyularla nesnelerin karşılaşmasına (sparsa) neden olan şey altı duyu alanıdır,
7. Karşılaşmadan; hoşlanma, hoşlanmama gibi duygular, coşkular oluşur (vedana),
8. Duygular, coşkular isteklere, tutkulara dönüşür (tanha),
9. İstekler ve tutkularsa bağımlılığa, insanın isteklerinin, tutkularının tutsağı olmasına, bireysel yaşam isteğine (upadana) yol açar,
10. Upadana'dan oluşuma bağımlılık (bhava) ortaya çıkar,
11. Oluşum doğuşa yol açar (cati),
12. Doğuşsa, ihtiyarlık ve ölüme (cara-marana), ızdıraba, gözyaşı, tedirginlik ve umutsuzluğa yol açar. Buradan da yine yanılgı (avidya) ortaya çıkar."
Sayfa 74 - Siyah Beyaz Yayınları - Budizm'in Temel Öğretileri - Bağımlı Varoluş Yasası
·
112 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.