"Tek tek her varlığın içinde bulunan o gizemli, yaşayan öz varlığımın en derinlerde tutuşmuş gibi geliyordu bana; her şeyi duyguların büyülü açıklığıyla algılıyordum, her bir yaprağa sinen öfkeyi, artık kuyruğunu indirmiş kapılara sürünerek geçen köpeğin donuk bakışlarını; her şeyi, her şeyi hissediyordum ve hepsi canımı acıtıyordu."
"Yıldızlar yanıp sönen sessizlikleri içinde öylece duruyorlardı; yalnız arada bir içlerinden biri elmassı dizinin içinde aniden ayrılıp yaz gecesinin içine kayıveriyor; karanlığın içinde, vadilere, yarlara, dağlara veya uzak sulara doğru nereye gittiğini bilmeden kör bir kuvvetle savruluyordu, bir insan yaşamının bilinmeyen bir kaderin sarp derinliklerine savruluşu gibi... "
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.