okur: Bir aynada kendimi gördüm. Şakaklarım açılmış, göbek belirmiş, pantolon ütüsüz, ayaklabı boyasız. Bu, benim. Şimdiki ben. Sabah evinden çıkıp evine gitmemiş aile babası... Karısı bir dairede sabah dokuzdan akşam beşe kadar çalışan. Yorgun argın, sinirli. Suçu, bana bağlanmak. Bir zamanlar. Eski bir zamanlar. Eski zamanlarda işlenmiş bir suç. Yaşam bezgini. İki çocuk doğurmak. Kendine göre anlamak yaşam denen serüveni. Başka türlü anlamı olmayacağına inanmak. Beni de zaman zaman buna inandırmak. Ben derken, herhangi bir "ben" i anlamalı. Nice ben'ler var. Geçmişte kalanlar başka biri gibi. Yabancı bana. Başka biri gibi hatırlıyorum onları. Aptallığıyla, gülüçlüğüyle. Oysa karım hep bir tek "ben" var sanır. Hep o beni alır karşısına, koynuna. Ne iyi onun sandığı gibi olsa! Rahat, huzurlu olurdu o tek ben. Bilirdi hangi yolu tutacağını. Çoğul kişiliğinden kurtulurdu.

Bir aynada kendimi gördüm. Şakaklarım açılmış, göbek belirmiş, pantolon ütüsüz, ayaklabı boyasız. Bu, benim. Şimdiki ben. Sabah evinden çıkıp evine gitmemiş aile babası... Karısı bir dairede sabah dokuzdan akşam beşe kadar çalışan. Yorgun argın, sinirli. Suçu, bana bağlanmak. Bir zamanlar. Eski bir zamanlar. Eski zamanlarda işlenmiş bir suç. Yaşam bezgini. İki çocuk doğurmak. Kendine göre anlamak yaşam denen serüveni. Başka türlü anlamı olmayacağına inanmak. Beni de zaman zaman buna inandırmak. Ben derken, herhangi bir "ben" i anlamalı. Nice ben'ler var. Geçmişte kalanlar başka biri gibi. Yabancı bana. Başka biri gibi hatırlıyorum onları. Aptallığıyla, gülüçlüğüyle. Oysa karım hep bir tek "ben" var sanır. Hep o beni alır karşısına, koynuna. Ne iyi onun sandığı gibi olsa! Rahat, huzurlu olurdu o tek ben. Bilirdi hangi yolu tutacağını. Çoğul kişiliğinden kurtulurdu.

Sayfa 32 - Can YayınlarıKitabı okudu

İnsan Bir Ormandır Oktay Akbal

69 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

okur