Uzunca bir süre -yaklaşık 2 yıl- seriye ara verip 2.kitabı bitirince bu kadar aralıklı okumanın çok yanlış olduğunu hissettim. Memed vardı, annesi vardı, sevdiği kız vardı. En son nerede kalmıştım ki diye düşünerek bu kitabı yarıladım & ilk kitapta üzüldüğüm ne denli şey varsa hatırlayıp tekrar üzüldüm, gidip ilk kitabın özetini okudum derken çok da kalın olmayan bu kitabı üç haftada-normal okuma hızımdan kat kat altında bir sürede bitirebildim. Kendimce böylesi bir kitaba yapılan haksızlık oldu bu.
İlk kitabı okumadıysanız lütfen bundan sonrasını okumayın.
Memed en son dağlarda kalmıştı, kasabaya dönemiyordu, herkes onu aramaya başlamıştı. Evet, bu kitabın ilk kısımlarında da Memed hala kaçak halde...
Peki Memed nasıl yaşadı, ardında yıkıntıları bırakıp gittiğinde neler oldu bir bir bu kitapta okuyoruz. O dönemin ağalık sistemi sadece 1-2 köyde mi vardı peki? Hayır, başka başka köyler de benzer sıkıntılar yaşıyordu, oradan çıkıp gelen yan karakterlerin bölümleri, Memed'in onlara kıyasla az kalmış olsa da bölümleri arasında koskoca bir roman karşımızda yine. Okurken sıkılmasam da ilk kitaba nazaran çok daha fazla bulunan doğa betimlemeleri zaman zaman da uzun gelmedi desem yalan olur.
Yazarın en çok gördüğüm sözü ise bu kitaptan.
"Demir olsam çürürdüm , toprak oldum dayandım… Toprak , toprak , toprak oldum da dayandım."
İyi okumalar -.-
