Doğa Durumu dahaçok bir haksızlık ve zorbalık durumu, insanlık dışı edim ve duyguların, terbiye edilmemiş doğa itkilerinin durumudur. Hiç kuşkusuz Toplum ve Devlet yoluyla kısıtlama getirilir; ama bu o kör duyguların ve kaba itkilerin, ve daha ileri bir aşamada aynca özencin ve tutkunun düşünce temeli olan başına buyrukluğunun kısıtlanışıdır. Bu kısıtlama bir dolaylılığa aittir ki, Özgürlüğün bilinci ve istenci ilkin onun yoluyla gerçekten olduğu gibi, e.d. ussal ve kavramına göre olduğu gibi üretilir. Kavramına göre, Özgürlük Hak ve Törelliği kapsar, ve bunlar kendilerinde ve kendileri için evrensel özsellikler, nesneler ve ereklerdir ki, yalnızca kendini duyusallıktan ayırdeden ve kendini ona karşı geliştiren düşüncenin etkinliği tarafından bulunurlar, ve yine ilkin duyusal olan istence ve dahası onun kendisine karşı getirilmeli ve katılmalıdırlar. Özgürlük üzerine sonu gelmez yanlış anlama onu yalnızca biçimsel, öznel anlamda görmek, onun özsel nesnelerini ve ereklerini soyutlamaktır; böylece yalnızca herhangi bir tikel bireye ait olan itki, istek ve tutkunun, özenç ve başına buyrukluğun kısıtlanışı Özgürlüğün kısıtlanışı olarak alınır. Tersine, böyle bir kısıtlama saltık olarak kurtuluşun ondan doğduğu koşuldur, ve Toplum ve Devlet daha çok Özgürlüğün onlarda edimselleştiği durumlardır.
Sayfa 49Kitabı okudu
·
54 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.