Pornografide, sınıfsız bir toplum ütopyası, sınıfları ve onların cinsel eylem içindeki biçim değiştirmelerini birbirinden ayıran özelliklerin, karikatürleştirilmesiyle sunulur. İnsan başka hiçbir yerde, karnavallardaki maskeli geçitlerde bile, tam da durum onları en aykırı yollarla hem ihlal ettiği hem de feshettiği anda, elbiselere kazınmış sınıfsal işaretlere yönelik böylesi bir ısrar bulamaz. Hizmetçilerin kolalı kepleri ve önlükleri, işçilerin tulumları, kahyanın beyaz eldivenleri ve çizgili yeleği, daha yakın zamanlara gelindiğinde, hemşirelerin önlükleriyle maskeleri - ayrılmayacakmışçasına birbirlerine dolanmış çıplak bedenlerin üzerindeki tuhaf tılsımlar gibi düzenlenmiş bütün bu giysiler, hâlâ anca göz ucuyla görebildiğimiz bir cemaatin amblemleri olarak görünecekleri o son günü haber verir gibidirler.
Antik dünyada buna benzer yegane şey, gerileme dönemindeki klasik sanat için bitmez tükenmez bir esin kaynağı olan, insanlarla tanrılar arasındaki aşk ilişkilerinin temsilidir. Bir tanrıyla cinsel bir birliktelik yaşayan şaşkın ve mutlu ölümlü. kendisini tanrısal olanlardan ayıran sonsuz mesafeyi bir anda hükümsüz kılar; buna karşılık, tanrının başkalaşıp bir hayvana dönüşmesiyle aynı mesafe -bu kez tersinden- yeniden oluşur. Europa'yı uzaklara götüren boğanın saf yüzü, Leda'nın yüzüne doğru uzanan kuğunun sivri gagası - bunlar, mahrem ve kahramansı olduğu kadar hoş görülemez de sayılan hafifmeşrepliğin işaretleridir.
132 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.