Mehmet Eroğlu Uzun zamandır okunmayı bekleyen bir kıtapdı bugun, buluştuk nihayet,
Dilini sadeliğini akıcılığını sevdim okuru yormayan bir yazım dili var yazarın.
Ara veriyorum; yazmaya, sana ve şaraba...
(S:20)Başlarken,.
Devam ediyor, yazar
Hayatla ilgili kesin olarak bildiğimiz tek şey var: Hüzünlü sonu.
Uzun bir mektup, merhamet istemeyen bir kadın, dalgalı deniz, içli bir itiraf ve “cici kızın” isyanı, derin ve tatlı hazlar, kırık ve tutkulu sevişmeler…
Mehmet Eroğlu, tarzının çok ama çok dışında, başka türlü bir hikâye anlatıyor, yalana dolana, sürüsüyle yeknesaklığa, bulutlu hayata meydan okuyan bir kadını konuşturuyor..
Kıyıdan Uzakta, çarpışmanın novellası, her şey soğuk ve solgunken, yaprak yaprak açılan bir bahar aşkıyla şaşırtıyor.
Çoğu kez bir aşkı tamir etmeye çalışmak, onu yok etmeye çalışmakla eş anlamlı değil midir?
(S:20)kitaptan
siz nedersınız?
