Tolga Gümüşay
Bu kitabı tam liseye geçerken okumuştum. Yatılı bir lise hayatının son haftasında içinden geçirdiği düşünceleri, aldığı kararları ve yaşanılan hikayelerin bıraktığı dostluğu anlatan bir konusu var kitabın...
Sonu özellikle beni benden almıştı. Betimleme kuvveti o kadar yüksek bir kitaptı ki kendimi o yatılı sınıfların bir öğrencisiyim gibi hissettim kendimi. Eğer güzel bir müzik eşliğinde okursanız kitabı kesinlikle kitabın içerisinde bir karaktermişsiniz gibi hissediyorsunuz.
Lise dostluğunun, hiçbir dostluğa benzemediğini bu kitabı okuyup sonrasında liseyi bitirdiğiniz de anlıyorsunuz . Yeni sorumlulukların ve hayatın sizi beklediği gerçeği kiminin yüzüne bir tokat gibi kiminin yüzüne de hafif bir rüzgar gibi estiğini anlıyorsunuz.
Liseyi bitirdikten sonra hele kitabı tekrar okursanız ne demek istediğimi daha bir anlıyorsunuz.
Betimleme ve olay örgüsü bir o kadar güzel işlenmiş ki kitap bittiğinde derin bir üzüntüye kapılıyorum.
