Sanırım seni özleyeceğim Oblomov... Şahsına has sanatına hayran olmamak elde değil (ki bu sevmediğimiz tembellik bile olsa); bazı değindiğin noktalarda o kadar haklılık payın vardı ki.. Günlerce bir odanın içinde hatta yatakta olmak nasıl bir şey tahayyül edemedim; ancak keyifle eşlik ettim hayatına özellikle başlarda.... Zahar ile acı-tatlı atışmalarında, kendi kendine söylenmelerinde, homurdanmalarında, mızmızlıklarında benim gözümde boyu kısa kocaman bir göbeği ve tiz bir sesi olan sevimli bir huysuzdun sen.. Derken Ştoltz geldi ve SEN değiştin... Artık hem Oblomov`dun hem de değildin.. Merak ettim Olga`nın gözünde nasıl biriydin? Ya Agafya sana nasıl aşık oldu ? Küçük kelimeler ile anlatamayacağım kadar büyük hisler bıraktın bende... Bence çok iyi, fazlasıyla iyi biriydin; kendi haricinde kimseye bir kötülüğü dokunmayan iyi ve vicdanlı biri... Bazı konularda daha net ya da farklı kararlar vermiş olsan daha istediğin gibi bir hayatın olabilir miydi ? Hayır olmazdı; çünkü Oblomov`dun sen.. Oblomovluk belki de bir şey istemeye bile mecali olmamaktı.. Zihinsel tembellik diyebilir miyiz buna? Kim düşünecekti şimdi ne istediğini; zor işlerdi bunlar vesselam:) Gülümseyerek okuduğum her anın için teşekkürler Oblomovcum... Herkese keyifli okumalar....

Oblomovİvan Gonçarov · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202139,9bin okunma

·

53 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ASLI