Karanlığın içinde bir çocuk, korkuya kapılmış, şarkı söyleyerek kendi kendini teskin ediyor. Adımlarını şarkısına uydurmuş yürüyor, duruyor. Kaybolmuş, sığınmaya çalışıyor bir yerlere ya da minik şarkısıyla iyi kötü yönünü bulma çabasında. Şarkı, kaosun bağrındaki istikrarlı ve sakin, isdkrarlılaştıncı ve sakinleştirici bir merkezin eskizi gibi. Çocuk şarkı söylerken bir yandan da sıçrıyor olabilir, yürüyüşünü hızlandırıp yavaşlatıyor olabilir; ama şarkının kendisi zaten bir sıçra-ma: kaostan kaosun içindeki bir düzen başlangıcına sıçrıyor, her an paramparça olabilir.
.
Sayfa 49 - Dost KitabeviKitabı okudu
·
753 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.