"BİR YAŞAMDAN ÖTE" / Alıntılar
//"Ve onu her geçen gün daha çok özlüyorum.Yokluğunu kabullenemiyorum.Öyle ki yaşamaya olan öfkem ne zaman yükselse büyük bir güçle tekrar dünyanın çıkmazlarına itiliyorum..."
//Uzağa,çok uzağa gitmek istiyorum Bay Baron;lanet telâşlardan,çıkarcı kişilerden olabildiğince uzaklara...Yüreğimde hayal kırıklığı yaratmayacak aşklara,bazen engin bir denizin orta yerinde demirlemiş halde günlerce uyumaya,kendi işlerimle meşgul olup kimselere kölelik yapmayacağım bir yere,bir dağ başı ya da ne bileyim,ıssız bir kulübeye...
//Hayat bizim gibilere gülme şansı tanımıyor,hep bir itilmişlik,hep köşeye atılmışlık,hep bir kaygı,bir derin hüzün...
//Acıda en yüce mutluluk gizlidir ve biz ona erişmek pahasına ruhumuzu korkunç bir kedere teslim ediyiruz her defasında,hiç duraksamadan,tereddüt etmeden,her an...
//Şimdi yalnızım,terk edilmiş bir gemi gibi,kayıp mürettebatı hakkında hiçbir delil bulunamayan...
//Unutmak,unuttum demekle olmuyor ne yazık ki...
//Yüreğimin en derininde,görkemli bir mavilik saklı...
//Yaşamak,başlı başına acıyla çevrelenmiş...
//İnsanlık,aşağılık bir parazit...
//Düzensiz ruh halim,bir ölüye yaraşır biçimde öylece devinimsiz kalmayı büyük bir istençle başarıyordu...
//Bütün çabam,hislerim ölüyken diri kalabilmekti...
//İnsanlardan uzaklaşmak,kişinin kendisine olan saygısını arttırır...
//En büyük mutluluğumuzun sebebi derin yoksulluğun yarattığı ağır ve onarılması güç travmalarımızdı...
//Kötülük,hayal kırıklığı yaratır evlat!...
//Huzursuzluğun üstüne yürümek için,huzurumu öteledim...
//Neden vardık,gayemiz neydi,ne olacaktık?
//Aslında herşey anlamsızdı ama anlamsızlığı bile bile anlam yüklemeye çalıştık...
//Hem ölümlü hem de ölümsüzdük...
//Yaşamak hiçbir şey değil!Sen anlamlandırıyorsun ,boşlukları doldurarak,üstüne kata kata...
//Sonra her yer karanlık,bilinç yok,anlamsız herşey.Şimdi şu dakika yanında olmayı,seni göğsüme sıkı sıkı bastırmayı hiçbir ana değişmezdim...
//Sevdiklerimizin elimizden birer birer kayıp gidişini yalnızca derin hüzünlerle izliyoruz,hiçbir çaba yeterli olmuyor...
//Hayatı anlamlandıran şey,ölümün gerçekliliğidir...
//Hayat,kesinlikle bireysel bir çabadır ve en iyi kişisel gelişim insanın duygularını kontrol etmesiyle başlar...
//Hayatın ilk yasası acıdan kurtulup huzura erme arayışıdır...
//Bense hep kayıpların tanığıyım,göğsümün orta yerini baskılayan geçmişin kederli gölgeleri,sert ve ürkütücü duvarların nefret dolu sessizliği...Yarının dünyasından zerre beklentisi olmayan boş,bir o kadar anlamsız tümcelerin boğazıma dizilişi,kederli bekleyişim...Tarihi hafızasına kazınmamış devinimsiz bir zaman diliminin şahidiydim.Şimdi ağır adımlarla sonsuzluğa doğru yürüyor gibiydim,anxak böylesine anlamsız mantık arayışımın kuşku götürmez dilsizliğini yaşıyordum...
·
71 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.