"Gel. Senin yolun bu yol. İnsan en önce gitmesi gereken yeri en sonra hatırlar."
"Meğer ölmek ne kadar iyiymiş, ölüm hiç de dayanılmaz bir şey değil sanırım. Ölüme dayanamadığı için geri gelmiş tek kişi yok ki. Belki de çok hoş, ölüm; belki de hayattan daha hoş. Belki de..."
"Ben yalnız, bu gece kendimi sulara mi atayım, yoksa hayatta mı kalayım, işte bunu öğrenmeye geldim. Hayatta kalırsam nasıl yaşarım, bilmiyorum. O zaman gündüzleri aradabir bir şeyler yemek isterim. Geceleri, geceleri uyumak isterim. Hepsi bu kadar."
Kendime Not: Çok sarsıcı ve çok ağır... Savaşın ortasından dönen bir askerin devasa çaresizliğini azıcık sayfasıyla içimize işletiyor... Başka bir deyişle konsantre dram içerir.
Çok iyi değerlendirmişsiniz. Beni kendini betimlemekte aciz bırakan bir kitaptı 😊
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.