Huzursuzluğun kitabı epeydir bekler beni kitaplığımın rafında. Hani belki de 3 yıldır falan. O zamanlar nasıl cesaret ettim aldım bunu şu an hayret ediyorum. Hatırlıyorum o günlerimi de kitaplığında belki yarısı bile okunmamış 20 kitap olan bir adamdım. Her halde duydum bir yerlerden. Varoluş sancıları çekiyoruz o zamanlar.
Biraz daha yazsaydiniz yahu şöyle 20.sf falan. Öyle güzel okudum. AĞzınıza sağlık. O batan rahatliklar olmasa dusunmeyecegiz zaten. Çok beğendim incelemenizi
Keyif alarak okudum incelemeyi. Tebrik ederim.
Huzursuzluğun Kitabı zaten bende ayrı yer edindi bile. Bana Pessoa'yı da sevdirdi. Üstüne incelemen çok iyi geldi.
İçimizden gelenlerden bir uktede olsa sıte sakinlerine sunmaya çalışıyoruz:) Asıl ben teşekkür ederim varlığınızla bizi onurlandırdığınız ayrıca inceliğiniz için .. Keyifli okumalar dilerim..
Aslında mevzuunun emrah serbes ile pek ilgisi yokta daha çok benim incelemeye bakış açımla ilgisi var. Bazı dostlarımız sayesinde içselleştirdiklerimizi yoğun emek unsuruyla aktarmaya başlayınca hem okuyanlar daha çok keyıf almaya başladı hem yazan :)
Okumayı düşünmüyordum yakın zamanda, daha da erteledim yazı sonunda. Teşekkür ederiz inceleme için. Ayrıca roman türünün sınırlılığına dair tespiti alıntı olarak eklemeniz mümkün mü?
Onu ekleyelim bu akşam ben şimdi yoldayım da malum haftaiçi iş, güç. Uzunsa da metnin fotoğrafını çeker atarım size ama ben unutursam bile hatırlatın lutfen..