Gönderi

O YEMINLIYDI AŞKA VE SUSMAYA
| Yanağından öperken ona hissettirmeden kokusunu içime çektim ve vücudunu kollarımın arasına alıp sıkıca sardım... -Kemiklerimi kıracaksın Ezelhan. Kollarımı gevşettim ve sıcak bedeninden ayrılarak: - İyi ki varsın Özge'm dedim. - Sen de iyi ki varsın... Yakışıklı serserim... - Az önceki davranışımdan ötürü özür dilerim. Psiko lojim iyi değil. -Unuttum bile!.. "Unuttum bile! demesini o kadar çok özlüyorum ki öz lemi min tarifini bu satırlara sığdıramam da! Oysaki herkes kinci olmuştu..." - Korkarım bir gün beni de böyle çabuk unutacaksın Özge: -Seni unutmak mümkün müdür? -Mümkün olsaydı? - Benim için mümkün olmaz! - Ya olsaydı? -Yanımda şu an olmaz ve olamazdın!.. Ben de seni unutamam... dedim ve sıcacık ellerini ellerimin içine aldım. Sen vefasızsın, unutursun, dedi ve başını göğsüme usulca bıraktı, Deli misin ya sen? Seni ancak öldüğümde unutabilirim... - Sen ölmezsin Ezelhan. - Ben de ölümlüyüm... Sonra onun başını göğsüme bastırdım. - Ben, senin kahrından senden önce öleceğim görürsün. ....
··
205 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.