Gedərkən sən qapını da açarladın,
Bəlkə, elə ürəyimin qapısıydı, öz qəlbinlə qıfılladın.
Sənin mavi gözlərini buludlara bənzədirdim,
O gözlərin içinə girib uçmaqmı, istəyirdim?
Əgər eləysə, gerçəkləşdi bu arzular.
Buludlarda uçmağıma artıq çox az qalıb vaxtım.
Gedərkən sən kölgəni də qoyub getdin.
Unutma ki, ölümümün imzasını qoyub getdin.
Həmin vaxt sən uzaqdaykən, yaxındaydın.
Yastığımın baş ucunda, yatağımın önündəydin.
Bəs, deyirdin dənizin ləpəsi qədər,
Günəşin işığı qədər sonsuzdur, bu eşqimiz?!
Demə, bizim ləpələr Sakit okeanda imiş,
Demə, günəş hələ çoxdan batıbmış..