Okunması, duygusal anlamda, çok zor bir kitap...Narsist anneye sahip kızlar için yazılmış. Kitabın kapağı siyah beyaz sanki zedelenen ruhların cansızligini, renksizligini yansıtır gibi. Bu sebeple fotoyu papağanım Poly ile renklendirmek istedim, sanki hususi poz verdi, normalde bir yerde sabit tutmak çok zor. Narsizm bir spektrum bozukluğu, kişiler tıpkı otizm gibi farklı düzeyde narsistik yapıda olabilir. Bu kişilerin sevgi verme, empati kurma yetisinden yoksun( ki kendi duygularıyla bile irtibatta değil ki) olduğunu kabul edip, hakkınız olup alamadığınız şeyler için yasınızı tutup yolunuza devam etmelisiniz. İç ses haline getirdiğiniz tüm olumsuz cümleleri silip (O güvenilir bir kaynak değil çünkü) yerine gerçek olan doğru olumlu cümleleri yerleştirmeniz gerekiyor. Onunla tartışmaya asla girmeden (ki zaten kaybedersiniz) sınırlarınızı koruyun. Çocuğunuz varsa başarı değil kişilik odaklı olun, çocuğunuzun erdemli yanlarını destekleyin, bencil değil başkalarının duygularını da hissedebilen çocuk yeristirebiliyorsaniz annenizden size miras kalacak olan narsizm döngüsünü bir nebze de olsa kırmış olursunuz. Yutan(kontrolcü) yada görmezden gelen anne'den bahsediyor yazar. Şansınız varsa bir öğretmen, amca, teyze, komşu vs tarafından sevgi ve destek gördüyseniz başarı odaklı ve mükemmeliyetçi olursunuz. Bu kadar şanslı olmayanlar devamlı kendini sabote edip hayatta devamlı başarısız oluyor. Başarılı olduysaniz da muhtemelen başkalarından onay alacağınız umuduyla devamlı daha çok çaba harcarsınız ki bu da narsistik bir eğilim belirtisidir "En derin korkumuz yetersiz olmak değil. En derin korkumuz hesapsız bir gücümüzün olması. Bizi korkutan karanlığımız değil, ışığımız.."

Boş AynaKaryl McBride · Okuyan Us Yayınları · 2018738 okunma

·

183 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Book Heaven