Hulki Aktunç
Farklı bir dili var, düşündüren ama keyif veren cümleleri size topac gibi, atarken, bilinenin bilinmeze dogru akışını ustalığı satırlarda gezinirken dahada iyi anlıyor, okur.. Düz yazıyı yer, yer farklı yerlere sokup okura farklılığı yansıtmış..
Bu ktapda bunu gördük..
Okura seslenişse;
Yazdığının içine bak. Yazılacak ne çok şey vardır onda” diye başlayan Bir Yer Göstericinin Hayatı Hulki Aktunç’un dördüncü öykü kitabı; 1990 Yunus Nadi Öykü Ödülü birincisi; sıra dışı kişileri, sırlı düşleriyle Aktunç anlatısının yeni bir billurlaşmaya varması, bir dil güzellemesi.
“Meyhaneden çıktığımızda, ince lodostan sallanıyorduk. Madam Krista, evine götürdü.
Kahve yaptı. Geçen yazdan kalma, ev işi vişne likörü ikram etti. Yattık. Teninde, mermer kokusu vardı. Direten taşların,o taşlarda göveren incirlerin kokusu vardı.”
“Kitap, hikâye anlatmak üzerine bir kaynak niteliği taşır...
Hayat sözcükleri çatlatır...
(S:118)sona doğru..
Okuyup anlmak isterseniz sizde Buyurun çoksey katacak bir kitap
