Bir avuç kurumuş Gül’dür umutlarım. Canlılık belirtisi olmayan, yalnız elle tutulur gözle görülür. Hala renkli. Dökülüyor zamanla yaprakları birer birer. Tükenmek üzere. Bir toprak aramaktayım; bittiğimde kavuşmak için. En son bir toprağa düşmeliyim. Oraya aitim çünkü, ondan geldim. Biliyorum oradan tekrar geleceğim. Toprağımı aramaktayım…