Kütüphanede denk geldiğimde; bir ressamın başından geçen olayların anlatıldığını görünce, okumaya tam da o an karar verdim (: Bu kitabı iki kelimeyle anlatmam gerekirse; 'metafor' ve 'idea' bunu karşılayan iki kelime olurdu. Öyle ölüp bitmedim, harika sürükleyici konusu da vardı diyemem; ama bu kitap, beni sihirli bir şekilde sabahın ilk ışıklarında uyandırıp kendini okuttu. Kitapta bol müzisyen, bol müzik, bol bol opera vardı, bu yanı hoşuma giden taraftı <3 Bazı karakterler kitapta neden vardı hiç bilmiyorum; kitaba renk katsın, karakter çokluğu olsun diyeydi sanırım, o karakterlerle ilgili çok önemli şeyler olacakmış gibi oluyor, ama pek bir şey de olmuyor :/ Gelelim konusuna; Karakterimiz, karısıyla boşanma kararı alıyor, hem evden uzaklaşmak, hem de bol bol resim çizebilmek, üretmek amacıyla kendine herkesten ve her şeyden uzak bir yerde, bir arkadaşının alzheimer olan babasının evini kiralıyor. İlerleyen zamanlarda o evin çatı katında, ev sahibinin alzheimer olmadan yıllar önce yapmış olduğu bir resmi buluyor, o resim karakterimizi çok etkiliyor, daha sonra bir gece o evin yakınındaki bir kuyudan bir çan sesi duyuyor, komşusuyla birlikte o kuyuyu açtırıyorlar ve ne oluyorsa o kuyunun açılmasından sonra oluyor, ancak olanlar fizikselden çok 'idea' ve 'metafora' dayalı olaylar.. Haruki Murakamiden okuduğum ilk kitaptı ve sanırım şu ana kadar okumuş olduğum en kalın kitaptı(850 syf) :/ Şu an için bir başka kitabını okur muyum? okumam, belki de okurum, söz veremem (: Resimlere, operaya, ruhani durumlara, idea, metafor tarzı konulara ilginiz varsa birazcık da olsa bu kitabı seversiniz <3

Kumandanı ÖldürmekHaruki Murakami · Doğan Kitap · 20181,824 okunma

·

124 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

BngBzk