Zûlmet‐i hicrinle bîdâr olmuşum Yâ Rab meded,
İntizâr‐ı subh‐ı didâr olmuşum Yâ Rab meded.
Gülşen‐i vaslın nesîmin irgürüp bâd‐ı sabâ,
Andelîb‐i bâğ‐ı gülzâr olmuşum Yâ Rab meded.
Kalmışam zindân‐ı cism içre bugün tenhâ garib,
Bu kafeste rûz u şeb‐i zâr olmuşum Yâ Rab meded.
Şol şarâbı kim anı sundun bana rûz‐i Elest,
Ol zamandan mest‐i hûşyâr olmuşam Yâ Rab meded.
Her ne varsam yakar bu cânımı aşk âteşi,
Yana yana külli püryan olmuşum Yâ Rab meded.
Vahdet ilinde seninle yâr idim noldu bana,
Kesret içre bend‐i ağyâr olmuşum Yâ Rab meded.
Bu Niyâzî düştü varlık câhına Yûsuf gibi,
Al elim kurtar ki nâçâr olmuşum Yâ Rab meded.
*Niyazi-i Mısri*