Birine kırılmanın yönü vardır; kimi insan içe doğru kırılır kimi dışa doğru…
Dışa doğru kırılan, kırgınlığını etrafındakileri kırarak iyileştirir.
İçe doğru kırılan ise kırgınlığını kendisine gömer.
İçe doğru kırgınlık, iyileşmiş olsa bile kırılana eklenen, onun hep taşıyacağı bir yük olarak kalır.