"Çizer. Hem de ne biçim... Ama ben, büyük sevinçleri, büyük üzüntüleri olmayan isimsiz bir çizerim." İlk Japon Edebiyatı deneyimim. Dili sade, okunması kolay bir kitap. Konusu ise zorun ötesi... Yazarın otobiyografisi olarak da kabul gören kitabı okurken kitabın adı gibi insanlığımı yitirdim. Bu kitap bana bazı insanların hayata yok olmak için geldiklerini anlattı diye düşünüyorum. Gelelim kitabımıza; kahramanımız Yozo kalbi kırılmış, gelişigüzel aldığı ilaçlar sonrasında bünyesinin dengesi şaşmıştır. Mutsuz olan Yozo, sürekli bir umut beklemektedir. Bu umudu beklerken içkiye, uyuşturucuya ve kadın bedenine tutunmaktadır. Bu tutunmuşluk onu daha da dibe çeker. Çaresizliği gittikçe artmaktadır. Bunu fark ettikçe de savunmasız bir hal almaktadır. Umutsuzluğu, savunmasızlığı ve yaşadığı ağır bunalım yüzünden genç yaşta, pek çok intihar girişiminde bulunur ve sonunda başarılı olur. Beni şaşırtan bir başka konu ise her intihar girişiminde yanında bir kadının bulunması ve ailesinin onu defalarca affetmesine karşın hep umutsuzluğa sarılması. Yazarın dilini beğendim. Bundan sonra yine Japon Edebiyatı okuyabilirim. Takdir sizin, keyifli okumalar dilerim.

İnsanlığımı YitirirkenOsamu Dazai · Sel Yayıncılık · 202033,3bin okunma

··

1.190 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.