1867 yılında İstanbul’da doğan Tevfik Fikret, Servetifünun Edebiyatının en önemli şairidir. Atatürk'ün de hayran olduğu insanlardan biri olan büyük şairimiz Tevfik Fikret aynı zamanda öncü bir düşünce ve eylem adamıdır. Rübab-ı Şikeste (Kırık saz): İlk şiir kitabıdır (1899). Aşk, kahramanlık, aile sevgisi, doğa gibi konuları işlemiştir. Sevgi ve nefretleri, kırgınlık ve sevinçleri umut ve bezginlikleri, erdemi, gururu, nefret ve iğnelemeleri, şiirlerinde elle tutulurcasına seziliyor. Sis” adlı şiirini yazarken İstanbul’u kişileştirir. Onunla sıkıntılarını paylaşır. Ancak bu paylaşım daha çok tek taraflı bir serzeniştir. Çoğu şairin imge dünyasını bezeyen bu şehre “sen” diye hitap eder. Aslında onun kırgınlığı ve serzenişi İstanbul adı altında dolaylamalarla, çekinceli söylemlerle yüklediği dönemin sorunlu yönetimi ve düzenidir. Servet-i Fünun dönemi kuşağı, yaşadığı olgular karşısında genel olarak yılgın, ümitsiz, çaresiz ve yalnızdır. Bu ruh haliyle Fikret ve dönem şairleri kendi düşlemlerinde yoğun bir imge alanı yaratmaya elverişli ortamlar bulmuşlardır. Yapıtlarını derin ve çok boyutlu bir melankoliyle yapılandıran bu dönem şairleri derin bir yalnızlık acısı çeker. Fikret de bunlardan biri olarak, “Sis” adlı şiirinde yalnızlık ve ümitsizliğini tam da bu ruh hali içinde dile getirir. Ahmet Muhip Dıranas çevirisiyle güzel bir eser okudum .Okuyacak olanlara şimdiden keyifli okumalar diliyorum. Kimseden bir fayda ummam ben, dilenmem kol kanat Kendi boşluk, kendi gökkubbemde kendim gezginim. Bir eğik baş bir boyunduruktan ağırdır boynuma Fikri hür, irfanı hür, vicdanı hür bir şairim. Tevfik Fikret

Kırık SazTevfik Fikret · Adam Yayınları · 199452 okunma

·

209 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Z.K