Gönderi
Klişe bir cümle ile başlayayım mı ?
“Yazarla ilk defa tanıştım, çok beğendim”
Klişe bir cümleden öteye gidebilecek bir kitap benim için. “ bazı insanlarla iki defa tanışırsınız “ diye bir söz okumuştum bir yerde. Yazmıştım bunu kenara, altına şunu da eklemiştim “ bazılarını iki defada da tanıyamazsın” enteresan. Bu kelimeleri başlık yapabilirim bir ton kağıt üzerine. Evet, oldu öyle bir ton kağıdı harcağım zamanlar. Hatta mizah olsun diye “ bu kağıt bir ton “ yazdım, buruşturup çalışma masamın kenarına attım. Kendimi eğlendirmek için “ bir ton kağıdı harcadım “ dedim. ( yine kendime döndüm, tamam kitaba geleceğim)
Yazarla ilk defa tanıştım, ama sanki eskilerden beri içimizde geziyormuşta ben geç kalmışım tanımaya. Bir yerde Hikaye varsa, insan kendine ait hatıra bulabiliyor. (“ Hatıra” kelimesi mi kaldı ah yunus, artık Nostalji diyorlar.) Hikaye zaten paramparça ise, orada toparlanmamış, toparlanamamış, kırık dökük hayatlar görürsün. Birazda hatıra biriktirmişsen geçmişinin akarsuyundan bardak bardak, her konu çevrende ki bir bardağın gökten boşalması gibi geliyor. O bir bardak hatıra sağanak bir şekilde yağar üstüne de kendini saklayacak köşe bulamazsın ya da bulmak istemezsin.
Umarım anlatabilmişimdir üst paragrafda ki yazıda, kitabın üzerimde bıraktığı etkiyi.
Evet, bir çırpıda açıp okuyabilirsin, lakin son çırpıda çırpınırsında çıkamazsın kelimelerin rayihasından.
Şimdi şuraya uzunca bir duygusal inceleme yazmak gerekirdi, lakin kalbi paramparça edebilecek bir söz bulunmadı tarafımca. Ama çokça hatıraya sahip arkadaşlara öneririm bu kitabı.
Saygılar, sevgiler.
·
538 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.