“Olağanüstü bir düzeni algılıyor olmanın ilk soluğunu almıştı. Kuşku döllenmişti artık göğsünde. Bir kere kalbi vurmaya başlamıştı şüphenin. Kabuk çatladı ,sonsuza dek yaşamanın sırrı ,istiridyenin içindeki inci tanesi gibi parladı. Ne kadar eksilirse o kadar fazlaydı insanın şansı... “
Sayfa 30 - Cenova yayınlarıKitabı okudu
·
19 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.