Anne …04.27
Gece yarısı içinize çöken derdinizi karanlığa saklayıp uyuyamıyorsunuz .
- yine sensizliği saklayamadığım ve o acının içinde hala 4 yaşında kalmış bir kız çocuğu olarak gördüm kendimi .
Tek hatırladığım ambulansa el sallayan bir kız vardı . Uğurlar olsun mu diyordu yoksa gelmeni bekleyeceğim mi diyordu bilmiyorum .
Ama gelmedi annem ve benim çocukluğum o yüksek pencerede onu bekliyor …
Annem gittiğinde çok iyi hatırlıyorum yağmurluydu hava .. Ve ne zaman yağmur yağsa annem selam gönderiyor derim .
Mesela annemle birlikte çok güzel hayaller kurdum hep . Yaşanılabilirdi biliyor musunuz? Çok basitti hayallerim .
Akşam eve gelince sıcak çorba.
Elini yıkadın mı?
Nerdesin sen bu saate kadar .
Mesela ben geçtiğimiz haziran ayında mezun oldum ve benim bir tane bile mezuniyet fotoğrafım yok.
Eksikliğimi görmek istemedim ve çektirmedim .
Ve biliyor musunuz o gün hava yağmurluydu …
Mesela ben 1.5 sene boyunca hem çalıştım hem de tedavi oldum .
Bu süreçte kimse yalnız bırakmadı .
Ama tim dünya sana kucak açsa bile o hasta odasında anneni görememek çok ağır …
Mesela geçen sene bu zamanlar çok ciddi ameliyat geçirdim .
Yanımda arkadaşım vardı benden tiksinir diye allem edip kalem edip onu gönderdim .
O kadar şiddetli dikiş ağrılarımla baş başa kalıp anne diye kaç sabah ettim saymadım .
…
Evde sıcak çorba yoktu …
Ben hastayken evde ekmek yoktu .
Ben hastayken üstümü örten yoktu .
Ya ben mezun oldum telefonunun duvar kağıdını benim mezuniyet fotoğrafımı koyacak annem yoktu …
Neden yoktu diye diye ben 24 yaşına geldim …
Hala diyorum neden yoksun be kadın ?
Aydınlıkta Yürümeyi öğrettiğin çocuğa karanlıkta ne yapılacağı öğretilmez mi hiç ?
Neye tutunacağım diyorum bazen sonra kafamı kaldırdığımda fotoğrafların selamlıyor.
Fotoğraflar soğuk anne …
Sen değilsin o diyemiyorsun tabi …
Mesela çok boktan bir aşkın içine düştüm illet hatalar yaptım sonra hüsran tabi .
Mesela başımızda durup bundan hayır gelmez diyemedin “
Zor muydu babamı terk etmek be kadın !
Keşke terk etseydin de ölmeseydin …
Mesela sen gittin sensizliğin adını takıntı dediler bana .
Sensizlik hastalıkmış öyle dediler .
“Bilmiyorlar anne onların anneleri ölmemiş “
Türlü türlü sakinleştirici ilaçlar veriyorlar bana sakin kalayım diye .
Oysa benim tüm derdim sensizlik …
Mesela şimdi yeni bir iş kurmaya niyet ediyorum hatta adım atmaya başladım .
Ya hayır duası yok .
Bazen diyorum anne duası olmadan yürür mü o iş ?
Onu geçtim kimi zaman adımı duymaktan sıkılıyorum .
Bana tek ünvan verecek insan sendin sende yoksun ya ben iyice sıradanlaştım.
Böyle işte anne …
Sensizliği uyutup unutamıyorum .
Gece uyutmayan his sensizlik bilmiyorlar .
Ben üşüyorum hissetmiyorlar anne …
··
2.532 görüntüleme
Hissettirdiniz..
Gözyaşlarımla okudum. Ve senin gibi bir evladı olduğu için eminim gurur duyuyordur. Anne her zaman yanında olamıyor maalesef ama yüreğinde her daim seninle. Okurken seninle gurur duydum. “Ne güzel dile getirmiş ve ne güzel bir evlat.”dedim. Onca annesi hayatta olup her şeye söylenmekle şikayet eden, kapa çeneni deyip kapı yüzüne çarpılan, yine mi çorba yaptın deyip emeği kaldırılıp atılan onca anne varken, sen ne güzel özlemle yazmışsın bunları. Bana ne güzel bir kız çocuğu dedirtip bu satırları gururla okumamı sağladığın için teşekkür ederim. 🤍🌸
Rica ederim 😌 🍀
1 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Kız bunları okurken gözlerim doldu. Sana içten dua ediyorum yeğenim. Allah yardımcın olsun.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.