Sevgili Onur Bütün ün kolaylaştırıcı olduğu Pangea Feminist Okumalar Atölyesi Eylül ayında tanıştı, Ekim ayında ise tartışmalara başladı. Ekim ayı kitaplarımızdan biri, Charlotte P. Gilman’ın Sarı Duvar Kağıdı kitabıydı. Kitabın birkaç çevirisi olduğundan, okuduğumuz yayınevini paylaşmayı kıymetli buluyorum: Otonom yayıncılık. Çevirisini yapan çok kıymetlilerimiz Aksu Bora ve Aysun Altunışık. Kitabı okumayı arzu ederseniz, özellikle bu yayınevinden çıkan kitabı öneriyorum. Çünkü bu kitap bir feminist çeviri örneği. Yedi öyküden oluşan kitap, ismini ilk öykü olan Sarı Duvar Kağıdı’ndan alıyor. “Sarı Duvar Kağıdı”, eşine ve eşinin kardeşi Jennie’ye rağmen korkutucu hayatından dışarı çıkmayı başarabilmiş bir kadının öyküsü. Çünkü kendini hasta hissetmesine rağmen, eşi ve erkek kardeşi (ikisi de doktor) hasta olmadığını söyleyip, geçici bir sinirsel depresyon yaşadığını iddia ediyorlar ve tabii herkes bunun doğruluğuna inanıyor. Bedensel hastalıkların daha çok ciddiye alındığı, ruhsal problemlerin ise ciddiye alınmadığı bir dönem, bu kitabın yazıldığı dönem, demek isterdim ama değil. Bence hala durum bu. Toplum olarak hala ruhsal problemlerimizi fark etmekte, konuşmakta ve paylaşmakta zorlanıyoruz. Bunun sonucu olarak da yardım almaktan korkar olduk. Olur da birimiz yardım talep ederse, onu garip olarak yaftalamaktan geri durmuyoruz. Bu yüzden hislerimizi ve sorunlarımızı paylaşmayı kıymetli buluyorum. Böylelikle insan yalnız olmadığını hissediyor ve bu muhteşem dayanışma duygusunun tadını bence hiçbir çikolata vermiyor. :) “Sarı Duvar Kağıdı” öyküsünün yanı sıra, “Ben Cadıyken”, “Kulübecik” ve “Keşke Erkek Olsaydım” öykülerini de çok sevdim. Bu üç öykünün bence ortak noktası, kadın olmanın yazılı olmayan kurallarıydı: “Ben Cadıyken” öyküsü bir kadının küfretmesinin ona yakışmadığı görüşünü eleştirirken; “Kulübecik” öyküsü bir kadın ve erkeğin duygusal ilişkisine bağlanan sonuçlardan yalnızca ikisi olan ‘Kadın evinin hanımıdır’ ve ‘Bir erkeğin kalbine giden yol midesinden geçer’ bakış açılarına sert yanıtlar veriyor. “Keşke Erkek Olsaydım” öyküsünde ise, artık ‘uyanma zamanımız geldi!’ diye bağıran bir kadın var. Kitap, şahane. Okuması oldukça keyifli, düşündürücü...

Sarı Duvar KağıdıCharlotte Perkins Gilman · Otonom Yayıncılık · 20171,901 okunma

·

79 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.