Güvenli alanı sağlamanın yanı sıra, ebeveynimizin adım adım bizim
bağımsızlığa doğru ilerlememize izin vermeleri gerekmektedir. Bize
tam olarak yeterli yardımı sağlamalılardır. Bu narin bir dengedir; ne
çok az, ne de çok fazla. Çoğu ebeveyn ortada bir yerde durur ve çoğu
çocuk normal seviyede bir özerklik geliştirir. Ancak iki aşın uçtaki ebeveynin
çocuklan Bağımlılık şeması geliştirir.
Mümkün olan en iyi durumda, ebeveynler bize dünyayı keşfetmemiz
için özgürlük ve ihtiyaç duyduğumuzda destek verirler. Gerçekten
ihtiyacımız olduğu zaman yardım sağlarlar ve kendi başımıza başarabilme
becerimize güvenirler. Güvende hissetmemiz için koruma ve güvence,
tek başımıza gidebilmemiz için de özgürlük ve teşvik sağlarlar.
Bağımlılık şeması erken dönemlerde oluşur. Çocuğun bağımlılık
ihtiyaçlarını karşılayamayan ebeveynler veya çocuğun bağımsızlığını
bastıran ebeveyn genellikle küçük yaşlarda bunu yapmaya başlarlar -
genellikle çocuğun yürümeye başladığı zamanlarda. Çocuk okula başladığı
zaman şema kökleşmiş bir şekilde yerindedir. Bizim sonradan
gördüğümüz, örneğin ergenlikte, çok önce başlayan bir sürecin sadece
devamıdır.
Sayfa 223
·
148 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.