Bir Ada Hikayesi
“Ağaç çiçekten gözükmüyor, arılar da uğulduyor. Arıların kokusu geldi burnuma. Oturdum oraya, belimi dayadım ağaca. Ortalıkta kim yok kimse yok. Korktum. Bu insansız ada benim adam değil. Akşama kadar belim ağaca dayalı orada kaldım…”
Sayfa 83Kitabı okudu
·
67 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.