Gülümsedi. Conrad bana, insanlara, öyle bir bakardı ki eri
yip ayaklarının dibine akmak isterdiniz.
“Tabii. İyi geceler Bells,” dedi, bin yıl önceki takma adımla.
Onu sevmemek çok zordu. Böyle tatlı olduğunda, neden
onu sevdiğimi bir kez daha hatırlıyordum. Yani, eskiden neden
sevdiğimi.
Her şeyi hatırlıyordum.
Sayfa 175 - Artemis Yayınları
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.