Kitabı okurken aklıma İsmet Özel'in 'tez kızaran güllerden kendini sakın' mısrası geldi.
İdeallerini hevasına kurban eden baş karakterin kişiliğinin yavaş yavaş fakat dehşetli dönüşümünü ve finalde kaçınılmaz 'ezeli mağlubiyetini' konu ediniyor.
Genç ve istidatlı ressam bir gün gözleri ön planda olan neredeyse canlı
