Vay be! diyorum. Kitap beni daha ilk öyküsünde (Üç Düş/üş) etkiledi. Okuduğum bir kaç öykü kitabından biri ve sanırım en etkileyeni. Bu kitabı lise edebiyat kitabımız da yazarın sadece küçük bir bölümü yer alan Çığlık adlı öyküsünü okuyup çok beğendiğim için aldım. Ama içinde birbirinden güzel bu kadar öykü olacağını tahmin etmiyordum. Kitap, Çığlık ve Parçalar olmak üzere iki bölümden oluşuyor. İlk önce Çığlık'tan bahsedeyim; biraz fabl, biraz efsane, biraz anı... Öyküleri o kadar iyi kurgulanmış ama bi o kadar da rastgele ki ifade edecek kelimeyi bulamıyorum. İlk başta gelişi güzel yazıldığı hissini veriyor, o anda aklından geçenleri yazıya döküyormuş gibi. Ama öyle bir bitiyor ki öykü, hayır diyorsunuz; düşünmüş, kurgulamış. Ama nasıl düşünmüş? Nasıl aklına gelmiş? İkinci bölüm Parçalar. Neden bölüme böyle bir ad verdiğini kitabın sonunda anlıyorsunuz. Ama ben burada bu muhteşem fikre değineceğim. Kitaptaki diğer öyküler adına bir zararı olmasa da ben SPOILER uyarımı yapayım. İlk başta okurken anlamamıştım ama birşeyin farkındaydım. İlk bölümde yazılan öyküler uzun iken bu bölümde daha kısa hatta bir öykü için bir yaprak ayrılmıştı. Evet yine muhteşemlerdi, kısa veya uzun olması fark etmiyor. Meğerse bunlar yazarın sonradan yazmak istediği öykülerin taslağıymış. Ama bir nedenden ötürü olduğu gibi yayınlayıp Büyük Ustayı Ziyaret adlı öyküsünde ki ihtiyar ressam gibi (bkz. syf.61 "Hayır, bir başlangıç değil, dedi. Bitmiş bir resim o. Daha doğrusu seyircinin bitirmesini istediğim bir resim. ... Daha doğrusu bitmeden bitiyor resimler.") Ferit Edgü'de bize bırakıyor bu tamken yarım kalmış öyküleri. Bunlardan bir eser çıkartmamıza, bu Parçalar'ın bize ilham olmasına izin veriyor. Ben ise şunu düşünüyorum: Taslağı böyleyse, bu kadar güzelse, öykünün tamamlanmış hali nasıl olurdu kim bilir? Okurken gurur duyduğum bir Türk yazar daha... Daha niceleri olur inşallah :)))

ÇığlıkFerit Edgü · Sel Yayıncılık · 2017835 okunma

·

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.