Dini millet sorar isen,
Aşıklara din ne hacet.
Aşık kişi harap olur,
Işık bilmez din diyanet.
Oruç, namaz, gusulü hac hicaptır aşıklara,
Aşık ondan münezzeh halis heves içinde.
Ey aşıklar, ey aşıklar...
Işık mezhebi dindir bana.
Dört kitabın manasın,
Okudum hasıl ettim.
Işığa gelince gördüm,
Bir uzun hece imiş.
Ölmekten ne korkarsın,
Korkma ebedi varsın.
Ölür ise ten ölür
Canlar ölesi değil.
İnanmayan, gel sineme,
Dost adını söyle, çağır
Kefen donum pare kılıp,
Toprağımdan duru gelem
Andan size haber verdim.
Çünkü ölenleri gördüm.
Kara toprağın altında,
Gül deren elleri gördüm.
Ete kemiğe büründüm,
Yunus diye göründüm.
Her kim görür yüzünü
Unutur kendi özünü.
Her dem yeniden doğarız.
Yunus Emre