Arkadaşlar "şükür" yazım için bir kaç şükretmek mutlu etmez! Gibi yorumları okudum. Benim demek istediğim şuydu: Daha iyisini düşünerek daha kötü olmak yerine daha kötüsünün de olabileceğini düşünerek daha iyi olmanın yöntemi "şükür"dür. Ki zaten neye üzülüp üstünde fazlasıyla durursanız mıknatıs gibi üzüntüleri kendine çeker. Genelde İmtihandır sizi üzen ve sizin takmadığınız konu olduğunu gorünce sizden gider. Bunu da belirteyim: Ben çok acı çektim hatta intihara bile kalkıştım, çok yıprandım. Tahmin edilemiyecek kadar acı çektim ve bir gün beni üzecek ufak bir olayla karşılaştım ama önceden karşılaştığım daha büyük üzüntü verecek hatta yıkacak olayları düşünüp "şükür" dedim ve üzüleceğim bir olaya tebessüm ettim ve ardından gitti. Haklı yere isyan ettiğim zamanlarda üzüntü mıknatıs gibi üzüntüyü çekiyordu şükretmeye başladığımdan beri üzüntü pek bana uğradığı yok arada bir gelir eskisi gibi üzülen biri miyim de bende kalsın diye o kadar. Kim ne derse desin! İster imtihan olsun ister olmasın şükretmek mutlu eder.
(Esra Taze)