Sylvia Plath'i araştırırken bu kitabı intihar etmeden önce son çığlıkları diye tanımlamışlardı. O yüzden merakla aldım ve severek okudum. Bir genç kızın umutlarının kayboluşunu ve nasıl intihara sürüklendiğini anlatır. Ne sebeplerden dolayı intihar ettiğini. Esther kurtulur, iyileşmek için çabalar. Biraz kafa karıştırıyor ama akıcı gidiyor, derin anlamı olan bir kitap. Şöyle bitiriyim.
"Belki de unutkanlık, kar gibi her şeyi örtüp susturmalıydı. Ama onlar artık benim bir parçamdı. Benim manzaram."