"İnsanın bir eylemde bulunmaktan, hareket etmekten ve gayret sarf etmekten aldığı bütün zevk, çabalarının boşuna olmadığı ve yürürken ilerlemekte olduğu duygusunu da gerektirir. Ancak, insan amacı olmadan yürüdüğünü veya amacı sonsuzluk olduğunda -ki bu da aynı şeydir- ilerleyemez. Bizimle onun arasındaki uzaklık her zaman aynı olduğundan, hangi yolu seçersek seçelim, belirli bir noktadan itibaren bir ilerleme kaydetmeden de hareket etmiş olabiliriz. Geriye dönüp bakışımız ve kat edilen yoldan duyduğumuz gurur bile, kalan yol orantı sıra olarak azalmadığı için, sadece yanıltıcı bir tatmine sebep olabilir. Tanım gereği ulaşılmaz olan bir amaç gütmek, kendine daimi bir mutsuzluğa mahkum etmektir."
Sayfa 39Kitabı okuyor
·
54 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.