Şiir okumayı severim ancak her şiir bana hitap etmez. Bazen bir şiirin tamamı etkilerken bazen bir dize dokunur yüreğime. Okuduğum her şiirde ruhumun beslendiğini hissederim. Kelimelerin arasına saklanmış olan duygular hücum eder bir anda benliğime . Beni alıp götürür. Bazen ben olurum şiirdeki bazen bir başkası...
"Zaman aşımı yok kalbimin, her dem yanar durur. Hasret gözlerimde kör, her an yakar durur."
Betül Fırat'ın kaleminden çıkan Mihrinin Hicranı şiir, deneme ve aforizma türlerinin bir arada toplandığı bir kitap. Ayrılık, hasret, aşk genel temayı oluşturuyor.
"Senden fazla bir şey beklemiyorum
Bir sesini duymak yetiyor
İyi olduğunu bilmek"
Hissetmeyen insan şiir yaşamaz . Belki de duyguları en derinden yaşayan insanlar şairlerdir . Çünkü kolay değildir şiir yazmak . Duygu ile dolup taşacaksınız ki içinizden taşacak duygular ve kalem aracılığı ile kağıda aktarılacak . O duyguları okuyana aktaracak . Yazdığınız duygular artık şairin olmaktan çıkıp okuyucuya ait olacak .
"Sanki bir tek ben vardım
Yalnız, mahzun ve kırık
Oysa kime baksam
Biraz ben vardı"
" Ölüm bile ayıramaz bizi"demiştin
Bir vefasızlık ayırdı
"Hiç terk etmem diyordun
Zor değilmiş , gördün mü?
"Ben yine köşe başında
Kır kahvesinde bekliyorum seni
Her zamanki masa, her zamanki menü
Oysa her zamanki benle sen yok
Akşam hava karardığı zaman, yatmadan önce şiir okumayı çok severim. Mihrinin Hicranı da uzun bir süre boyunca akşamları bana eşlik etti. Şiirlerdeki duyguları ve aktarılış biçimlerini çok sevdim. Eminim siz de şiirlerde kendinizden bir parça bulacaksınız