"""Alnının ortasına ateş ettim.""" diye başlayan "İşte Böyle Oldu", mutsuz 1evliliğin nasıl cinayetle sonuçlandığını adli olarak inceleyen, kısa, karanlık ve psikolojik açıdan zengin 1roman olup, yalnızlığın, çaresizliğin, acının sularına dalarak, anlatıcının uçarı kocasının üzerindeki etkisini, her türlü duygusallıktan uzak, öfkeyle yumuşatılmış, kor gibi olup, sıradan, sıkıcı 1evliliğin mutsuz öyküsüne perde açarak, zengin 1psikolojik gerilime dönüştürüyor. Alberto, kendisi hakkında hiçbir şey söylemiyor ve anlatıcı 1kaç soru soruyor. Yine de, dikkatini dağıtacak çok az şey olduğundan, hayal gücünün çılgına dönmesine izin verir ve kendisini aşık olmaya ikna eder. Alberto aynı şeyi hissetmese de kendisiyle evlenmesini ister ve 1bebekleri olur. Ama Alberto her şeyden çabuk yorulan 1adamdır. ""'Birbirinden çok uzak kişilerin!!!""" şu durum herşeye yorumlanabilir, keşfedilmeyen kelimeler içinde ve önceden bilinen durumlara ait duyguların boşluğu gibi olan bu roman benim için çokça yorucu 1ilişki anlayışı. Durum açısından sevmediğim 1durum olsa da psikolojik açıdan güzel 1kitaptı, severek okudum zira bu kitabı Calvino nun kitap ve yazar hakkında yazısı olduğunu bilmeden aldım, bu tespitler bile kitabı okumaya yeter benim için. Herkese sağlıklı mutlu huzurlu keyifli okumalar dilerim... Calvino nun gazete yazısından 1kısım; ~~~Natalia Ginzburg yeryüzünde kalan son kadındır. Öbür insanların tümü erkektir: Çevresinde dönüp dolaştıklarını gördüğü kadınlar da artık erkek dünyasına, karar veren, seçen ve yapanların dünyasına aittir. O ---daha doğrusu özdeşleştiği gerçekçi kadın başkahramanları--- bu dünyanın dışında olduğu için yalnızdır; kuşaklar boyunca yeryüzündeki kadınlar beklemekten ve katlanmaktan başka birşey yapmamışlardır: Sevilmeyi, evlenmek için seçilmeyi, anne yapılmayı, aldatılmayı beklemişlerdir. Ginzburg'un kadın başkahramanları da öyledir.~~~

İşte Böyle OlduNatalia Ginzburg · Can Yayınları · 2022887 okunma

·

1.280 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

AYŞE...