İnsan ne ile yaşar? Hava, su, ekmek... İnsanı somut olarak hayatta tutan şeyler sahiden insanı yaşatır mı? Hayatta olmak yaşamak anlamına gelir mi? Tolstoy bize bunu anlatıyor yazdıklarıyla. Ancak sevgiyle, merhametle, paylaşmakla, affetmekle yaşanırsa bunun yaşam olabileceğini söylüyor. Komşusunu affetmediği için 7 sene boyunca geçirdiği hayata yaşamak denmeyeceğini gösteriyor bize İvan'la. Açgözlü, doyumsuz biri olmanın hiç bir faydası olmayacağını görmemizi istiyor Tolstoy. Önce Semyon'un hikayesinde "İnsanın akşam gelip çatınca canlı bedeninin çizmeye mi yoksa cesedinin terliğe mi ihtiyacı olacağını bilmesi mümkün değildi," diyor. Sonra Pahom için "Irgat, Pahom'un baştan ayağa sığabileceği kadar, topu topu üç arşın uzunluğunda bir mezar kazdı ve cesedi gömdü," diyor. Kötülüğe kötülükle karşılık verilmemeli, mutluluğun sadece çok servete sahip olmaktan geçmediğini bilmemizi istiyor. Yetişkinler tüm bunları bildiklerini zannetse de yaşamayı çocuklardan öğrenmeleri gerekir aslında. Yetişkinler sadece hayattalar, asıl yaşayanlar ise çocuklar. Son öyküde olduğu gibi; zihninde kötü düşüncelere yer vermeyen çocuklar gibi olmak, bir yetişkin olmaktan çok daha güzeldir bazen. İçindeki masumiyet hep bir çocuğunkiyle aynı kalanlardan, kirlenmemiş ruhlardan olmak dileğiyle...

İnsan Ne ile Yaşar?Lev Tolstoy · Koridor Yayıncılık · 2016191,2bin okunma

·

37 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nuriye Kargın