Gözlerimde ilkçağ insanının tedirginliği var.
Nice mevsimler harcadım erdem uğruna.
Bâbil Kulesi’nde mahkûm duygular
Çakmaz sokaklarda çarptım dert duvarına:
Gel beni kurtar…
Tüm Anadolu yüklü mahzun bakışlarım,
Acımı göçmen kuşlar taşır gagalarında
Atılan ilk kurşuna tutsak saçlarım
Bin yıllık mahkûmum Roma zindanlarında:
Gel beni kurtar…