Üç tanrının karşılıklı söyleşisi.
Kısa olmasına rağmen hemen hemen her sayfada düşündürdüğü için biraz zaman ve sakin kafa isteyen bir kitaptı. Üçüncü tanrı diğerleriyle hemfikir olmaya daha yatkınken ikinci tanrı kendini diğerlerinden daha üstün tutuyor gibi bir izlenim veriyor. Üçünün tek ortak noktası aşkın yüceliğiydi. Bilhassa ikinci tanrı aşk konusuna gelene kadar sertti. Güzeldi ama iki defa okunacak kadar değil.
"Alacakaranlığa daldığımızda,
Muhtemelen başka bir dünyanın şafağına uyanacağız.
Ama sevgi hep kalacak
Ve sevginin parmak izleri yeryüzünden hiç silinmeyecek"
